بسیاری از والدین با توجه به شرایط شغلی و موارد دیگر که از پرستار کودک برای نگهداری فرزند خود کمک میگیرند؛ از خجالتی بودن کودک حرف می زنند. والدین در زمان های مختلف سنی نگرانی های خاصی را برای فرزندان خود دارند. یکی از این موارد خجالتی بودن کودک می باشد. در ادامه به توضیح اینکه چه کودکی خجالتی است؟ و عوامل مسبب آن می پردازیم.
خجالت چیست؟
ویژگی شخصیتی "خجالت" در واقع نقصی در کودک نیست که پدران و مادران احساس شرمندگی کنند! این ویژگی که در برخی فرهنگ ها خوب جلوه میکند با حمایت والدین و تشویق آنان قابل اصلاح است. در واقع می توان گفت کودکان با توجه به محیط اطراف و افراد جدید، خجالت را همراه با ترس و کمی کنجکاوی به طور طبیعی حس می کنند.
والدین و همچنین پرستار کودک باید آگاه باشند که خجالتی بودن کودک را با مسائل دیگر به اشتباه نگیرند. به عنوان مثال نوزادان با دیدن غریبه ها روی برگردانده، کودکان تازه راه افتاده به زمین نگاه میکنند یا به والدینش نزدیک میگردد.
اکثر کودکان تا پیش از 3 سالگی روابطی بدون خجالت و اجتماعی با دیگران دارند. اما بعد از این سن کودکان حس خجالت را یاد گرفته و تبدیل به کودکی خجالتی میگرددند. گوشه گیری و دوری جستن و عدم تمایل به برقراری ارتباط با دیگران به معنای خجالت است که میتواند موقت یا تقریبا دائم باشد.
عوامل مسبب خجالتی شدن کودک
عواملی چون سن کودک، شخصیت و ذات درونی او، چندمین فرزند خانواده، فرهنگ رشد یافته و ... گاهی خجالت را در کودک پرورش میدهد. به طور معمول فرزندان ارشد خانواده نسبت به فرزندان دوم و بعد حس خجالت بیشتری دارند. این امر شاید برخواسته از نوع تربیتی پدر ومادر، سختگیریهای و بایدها و نبایدهای اعمال شده بر فرزند باشد. در حالی که فرزندان دیگر شامل درصد خیلی کمتری از این قوانین هستند. این موضوع باعث منزوی شدن و سخت شدن انجام امور و برقراری ارتباط با دیگران برای فرزند می شود.
عامل دیگر همانطور که پیش تر توضیح داده شد، عامل سن است. روانشناسان آن را اضطراب جدایی یا غریبگی می نامند. در صورت ارتباط کودک با افراد جدید یا در صورت نبود مراقبانش (پدر و مادر) با دیگر افراد خانواده این احساس را پیدا میکند.
به عنوان مثال این اقتضای سن به صورت: ترجیح دادن تفریحات داخل منزل نسبت به بیرون، برای کودکان 5 سال ارتباط با کودکان کوچکتر و ترس از ارتباط با بزرگترها، بودن در گروه های کم تعداد و ... است. بنابراین در بعضی سنین نمیتوان این مسائل را خجالتی بودن نامید بلکه اقتضای سن کودک می باشد.
کودکان خجالتی برای مدرسه رفتن نیز به مشکل بر میخورند. گاهی این کودکان برای جلب توجه این کار را انجام میدند. شما والدین و پرستاران باید روابط اجتماعی خود و کودک را افزایش دهید و اعتماد به نفس را در آنها تقویت نمائید. کودک را برای وارد جمع شدن آماده نمائید. معاشرت و ارتباط در جمع را به کودکان آموزش دهید. ممکن است کودک شما را هم منزوی کند پس به تمرین و تکرار برقراری ارتباط در منزل،پارک و جمع دوستان و ... بپردازید.
پرستار سالمند